Billûr teni gül kokar naz dökülür dilinden.
Bir efsaneye başlar buğunun harmanında.
Gökten düşen elma mı sükûnet zembilinden.
Gönle sükûn aşılar düşer düşmez anında.


Dudak adını okur ay telaşlanır birden.
Demlikten sızar ıtır şeffaf bakışlı ana.
Hem berrak hem de latif eser yoktur kibirden.
Çay diye işlenilir yudum yudum zamana.


Nemli gözlerle bakar semaver çaydanlığa,
Peri suretli güzel damıtılırken suya.
Demlik araya girer selam yollar hanlığa.
Çay kokulu zamanlar çentik atar uykuya.


Harflerin sinesinden çaya övgü süzülür.
Porselen ile camı rekabet hırsı sarar.
Muhabbet kervanları bir bir yola düzülür.
Geriye kalan dostlar yola çıkanı arar.


Bağbozumu telaşı hazana ramak kala.
Ateşin türküsüdür dudağa teni değen.
Semaver ile demlik başlar sırlı masala.
Bu yolda demlik olur tevazuyla baş eğen.
Ankara, 11.04.2012 İ.K