deli yağmurlarla bırak beni
sırılsıklam akşamlara arkadaş et
bırak beni yalnızlığın en koyusuna
merhamet etme at Yusuf kuyusuna
sen git ben yetişirim hasretine


sen git ben yetişirim hasretine
felaketini yaşamak da varmış aşkın
yolcusu olmak varmış hüzünlerin
kahrını çekmek varmış uzun günlerin
yol al bensizliğe yolundan kalma
sen git ben yetişirim hasretine


ben kalbimi denize veririm
gözlerimi asarım tenha bir istasyona
kahır olurum zehir solurum yaşarım bir müddet
geç kalma bak saat geliyor on’a
sen git ben yetişirim hasretine


üşürsem bıraktığın boşlukta
tanıştığımız yazı düşünür ısınırım
ayrılık o kadar da insafsız gelmez üzerime
ben onu eskiden biraz tanırım
sen git ben yetişirim hasretine


ben kalbimi denize veririm
gözlerimi asarım tenha bir istasyona
kahır olurum zehir solurum yaşarım bir müddet
geç kalma bak saat geliyor on’a
git işte ben yetişirim hasretine