2
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1079
Okunma
İsimsiz sokakların
düşleri henüz ekmekten öteye geçmemiş
yetişkinlerin dünyasında bir çocuk o;
solgun yüzüyle tüner hergün
duvarların gölgesine
geleni gideni bilir, kafasına yazar
altı yaşında bir katip o
yetişkinlerin bacak aralarından fırlayan
cesurmu cesur
dünyayı aydınlatmaya aday
bir ay parçası o
"ben önce anneme ev
abime iş bulucam" diye
yumuşacık bir kedi gibi sürtünür dizlerime
bakışlarıyla gözlerimi delercesine
alamam kendimi
o cesur gözlerden
kucaklarım kucaklarım kucaklarım ...
sımsıkı kucaklarım
aydınlığında ısınırım bir kış günü
mahallenin gece lambası
ülkesinin güneşi o
Umutlanırım
Kaybolmaz derim içimden
Karanlık sokakların bodrum katlarında
Rutubet kokulu
soğuk, buz gibi evlerinde
Altı yaşında bir çocuk o
5.0
100% (2)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz