Verme artık nidem ipek mendili
Akan gözyaşım kan olduktan sonra
Karanlığa gömdün yakma kandili
Nidem ki göz ferim solduktan sonra.

Yıllarım tükendi beklerken ayı
Zehir ettin bana artık dünyayı
Bumuydu layıkım dediğin payı
Şu yalan dünyada aldıktan sonra.

Sevene yapılmaz bu kadar zulüm
Ne kanadım kaldı bak nede kolum
Diyorsun ki artık pişmanım gülüm
Kader çizgisini bulduktan sonra.

Suçsuz olan insan eğmez boynunu
İstemiyom artık açma koynunu
Geç olsada inan çözdüm oynunu
Devasız dertlere kaldıktan sonra.

Bana bu yapılan senin kastından
Artık yeter çek git elin üstümden
Haberin geliyor bir çok dostumdan
Vadeli hesaplar dolduktan sonra.

Cümleler yetmiyor izah etmeye
Biletim kesildi çoktan gitmeye
Nidem tüyden yatak versen yatmaya
Toprağı döşeğim bulduktan sonra.

Kaderim değilmiş hayatta gülmek
Bana kalan çare sanırım ölmek
İnsanın zoruna gideni bilmek
Anlasam ne olur öldükten sonra.

Pekşen’im diyor ki benden uzak dur
Dönmeyi düşünme tuzak bile kur
Ben çoktan unuttum sen kafana vur
Sonsuz hülyalara daldıktan sonra.


Ali Pekşen