8
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
1174
Okunma
(bu şiir bir kişiye yazıldı ve o kişi kendini biliyor)
inceden bir akşamüstüydü
ahmak ıslatan yağıyordu
gökyüzünden
seçemediğim karanlık sokakta
köşe lambasının titrek ışığında
gölgeler geziyordu duvarda
sessiz soğuk kimsesiz
siyaha beyaza alışan kalbimi
boyamak istedim gülümseyişle
rengarenk bir güneş çümbüşünde
kalbim acırken
bir çok renk denedim hayalimden
takılıp kaldım ön yargılı beynimle
ebruların mavisine........
vkeskin
Cevap Yaz