Tükürsem haya bilmez arsız sıfatınıza
Hızım bu hızdır,ananıza hem bacınıza
O gün gelecek,yağlı ilmiği boynunuza..
Geçirmezsem yedi ceddime sen söv şerefsiz.


Yetim hakkı yiyende,burnundan fitil fitil
Almadan canı,dökmeden kanı yerde sebil
Adım çıksın ne yazar bütün alemde katil
İçmezsem kanını adam değilim şerefsiz.


Sen ki yersin memleketin her nimetini de..
Kan emer gibi şişirirsin servetini de..
Senin Türk’e kefen biçen o şerefini de...
Dürmezsem bana yazıklar olsun bil şerefsiz.


Ayıptır elbet, ayıp denen varsa da birşey
Birşeyin bittiği yerde başlamalı herşey.
Sözün tükendiği anda konuşmalı tekşey
Yüzmezsem derini bana vebaldir şerefsiz.


Karşılarım seni, o son hüküm kapısında
Yağmur olur tükmüğüm utanmaz sıfatında
Ömrünü tükettiğin o değersiz tahtında..
Sallamazsam seni, ar olsun bana şerefsiz.


Heba oldu Türk olarak onca hürmetim
Değersizmiş sana verdiğim bunca kıymetim
Sonsuza değin bitmese de benim zahmetim
Devirmezsem çamını, dilek ada şerefsiz.


Dışa karşı hoşsun,için için hesabın var
Elimdedir hükmün, dürülecek kitabın var
Söyle bana! geriye kalan hangi ar’ın var ?
Sormazsam bunları teker teker gör şerefsiz.

K.Kurultay