2
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1362
Okunma

unutulmuş bir mavilikti gece
yalnızların hıçkırıklarında yankılanan
kusurları örterdi gece, saklardı
yine de sevilmedi işte
belki de asla sevilmeyecek
yalnızlığını gece sananlar vardı
gece olunca yalnız kalanlar yada
kimi de gündüzden sığınırdı ona
bir sır perdesiydi gece
itiraflar ve yalnızlıklarla dolu
bir sarhoşluğun hafifliğinde
yalnızlığın gözyaşında
loş bir ışığın son gücünde
bul ve sakla geceyi..