2
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1168
Okunma
aniden midemin azıcık yukarısıda belirir yavaşca,ne olduğunu bilmediğim o şey.
sonra göğsüme doğru yavaş yavaş çıkar.
bir anda başlar işte,engel olamam;
tam kalbimin üzeri sızıyla kaplanır…
öyle...
sanki yumruk yemiş gibi,
sanki bir zalim oraya taş bağlamış gibi,
sanki kalbimi kaburgalarım değilde;
kalbimi tel örgüler sarmış gibi….
sanki acısını gömmüş,zorla gülümsemeye çalışan bir
ananın gözleri gibi,
süzülür sızım gözümden ince ince…
yakamı bir araya getiremem ben artık,
vurur ya her nefes alışımda bu sızı göğsümün içindekini…
yaralarım kabuk bağlamaz,geçmez babamsızlığın sızısı….
~~ özlemle ~~
5.0
100% (3)
Cevap Yaz