10
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1246
Okunma
Asi bir rüzgâr mıydın kader ?
Kırdın kolumu-kanadımı,
Dalımı ...
Her gün yalnızlığımla
Kol kola yürüdüğüm
Islak kaldırımlara,
Ve aynalara …
Haykırdım durdum,
Gözyaşımı, ahımı ...
Katran karasıdır kaderim
Kendimi bildim bileli !
Ne o zalimin zulmü değişti,
Ne de perişan halim.
Pul pul,
Benek benek sarardı.
Döküldü yalnızlığım,
Dört duvarımdan.
Söyle bana Tanrım !
Bu sevmenin günahı mı ?
Yoksa cehennem dedikleri,
Şu melun gecenin siyahı mı ?
Biri gelip yaksın şu kandilleri
Zifiri kubbede.
Can çekişiyor anılar,
Bir yaralı sevdanın kalbinde.
Ne ölüyor!
Ne de canlanıyor yalnızlık!
Şu matemler dolusu,
Gönül evinde.
Celal Çalık
16 Ekim 2007
Cevap Yaz