Dünya alemi amansız fanidir,
Bilmem insanları neden canidir,
Sadece ben değil herkes gibidir,
Dilersen Mevla’m hepsini verir..

Herkes diyor Rabbana hep bana,
Benim olsun hepsi yok sana,
Kendilerini koysalar da yollara,
Yazsa da kendileri okur fermanlara,

Kafalar bozuluyor istemesen de,
Kendini görüp başkasını yersen de,
Hiç görülmüyor gözler görse de,
Fayda oluyor olan kalıyor elinde..

Belinde varsa bir silahı,
Karşısına alır nişangâhı,
Sanıyor kendini insanların ilahı,
Sadece kendine eder ıstılahı..

Ne yaparsa istediğini yapsın,
Herkesi her gün durmadan ağlatsın,
Çıkan yollar ondan uzaklaşsın,
Unutma bu alemde yaşayan yalnızsın…

Gülmeyi unutup ağlasan da,
Ne kadar hor bakışlı olsan da,
Her şeyi amacına ulaştırsan da,
Unutma her şey kendi yaşamında..

Bir gün olur dur biraz denir,
Yaratan bir gün ters çevirir,
Düşenin halinden sadece düşen bilir,
Hak edersen yaratan düşürüverir

Bu günler elbette geçecektir,
Bu yoldan herkes geçecektir.,
Ağlayanlar bir gün gülecektir,
Dileye Mevla en güzelini verecektir…