nisan yağmurlarında dört mevsim saklıyorum seni
çiçek tomurcuklarında gözyaşımsın
ayrılıklarımıza şafakların türküsü akıyor
ağlıyorum çiğ düşmüş yaprakların kokusunda
bekliyorum umutları çalınmış yetim çocuklar gibi
kır çiçekleri topluyorum aşkın aydınlık köşküne
gecelerin koynuna sarılıyorum sen diye!...


küskün gönlümün derinliğine üşüşüyor yarasalar
kanım çekiliyor gecenin ayazlarında usulca
yıldızlara bakamıyorum gözlerimin sönmüşlüğünde
nefessiz gökyüzünün cenderesinde boğuluyorum
Okyanusların azgın dalgalarında kayboluyorum
gidiyorum ruhumun çölleşmiş kumsallarında susuz
can çekişiyor akbabaların bakışlarında umutlarım!..


yaktı beni bu ayrılıklar tükenmişliğin girdabında
nerede bir martı görsem kanatlarını çırpan
bembeyaz gelinlikler içinde hayalin düşer gözlerime
direniyorum gayri ağustos akşamlarında kavrulmaya
gül yüzüne eylül esintileri sürmeyi saklıyorum
bak göreceksin bir gün ansızın karşında gülümseyeceğim
ey sevgili! o incecik beline elbet habersiz sarılacağım!..


Zafer Direniş
...

30 Mart 2012 Cuma 01.30 Lahey