Tıpkı harâbezâr’a döndü gönlüm !..
Işıltısı söndü,kayboldu gönlüm..
BEYAZ gonce GÜL ile anlaştı da ;
Kızıl ALEV’ le tutuştu bu gönlüm !…
–-AŞK ile seveceğini seçmeden,
–-Sevda pınarından bir tas içmeden ;
–-Nice güzellerle kavilleşti de;
–-GÜL’üne hasretten yandı bu gönlüm !..
Arzularıma gem vurdum,olmadı…
Çilelerim,kahırlarım dolmadı !..
Sel misali, vadilerden aştım da ;
Yaraya merhem DOST bulmadı gönlüm…
–-Hiç bir arzusu,hevesi kalmadı..
–-YÜCE MAVLÂ şu CAN’ımı almadı !.
–-Bir zamanlar sevdadan sarhoştu da ;
–-Kadersizim Kader’im Yâr olmadı !..
Hazan msali savruldum,yetmedi…
Kimsecikler imdadıma gelmedi..
Sevdasının arkasından koştu da;
Vefâsız Yâr’ i merhamet etmedi !..
–” Bekle hele ! Bahar bi gelsin..” dedi,
–-BAHAR gelince de YAZ’ı va’detti..
–-Yüreciği ümitlendi,coştu da;
–-YAZ gelince,habersiz ,çekip-gitti !..
Yıllar oldu..Acı kederlerdeyim ! ..
Bîmekân ‘ım, ne yerde ,ne Gökteyim…
Sevda depremleriyle yıkılmış da !..
Çaresizlik kırıp-geçmiş !..Neyleyim ?..

—–Mehmet Cemalettin Bayhan-ERDEK-
07.07.2011-GÜNBATIMI ÇAYBAHÇESİ..