4
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
927
Okunma
kor ateşte demiri döverim
bir işçiyim,
yüzüm gözüm karadır benim
bilmem konforlu yaşamları
eve akşam gün batımında varırım ancak
işçiyim, ben çapa bilirim, tırmık bilirim
demirde döverim acılarımı
kimseden çekineceğim yoktur
ellerim nasır tutar her gün
yüzüm gözüm tozdur
giysilerim yamalı düşlerimi düşürürüm...
kavgam aştır benim, sevdam aştır...
demiri döverim her gün
küçük insanlar vardır divanımda
düşleri asi hepsinin
yüzleri yüzyıldan eski...
5.0
100% (2)