I
Sana sızlayan bir yürek
Bir kucak şiir
Ve çalışır sözcükler bırakıyorum
Çiçekleri iyi tanı
Gülleri ve çocukları
Kızıl bir sonbaharda
Bir köşe başında
Duvarlar kaldırımlar karanfil
Sırtımda gençliğimin en deli çağı
Sırılsıklam aşık
Sırılsıklam kavgacı
Anımsamanı istiyorum
Bütün sokakları sevgiye açılan bu adam
Bütün nefretleri dövüştürdü
Ve öperken seni çırılçıplak bir sevdayla
Eksilirken hüzün
Dedi ki Nazımdan bir şiire dönüyor yüzün

II
Anımsamanı istiyorum
Söylenip yiten bir türkü gibi giderken
Seni Nazımdan bir şiir gibi sevdi bu adam
Haykırdı yıllar boyu
Gidi hey gül goncası
Eskiyen duygular içinde
Sevgiler çocukçası

III
Anımsamanı istiyorum
Her şey biter bir gün
Aşklar sürgün edilir
İnsanlar mecbur
Ve korkunç bir saattir acı
En kanayan yerinde durur

IV
Kalkar yüzüne vurur rüzgar bir köşe başında
Duvarlar kaldırımlar karanfil
Dağılır saçların alevler içinde
Bir gülü tutuşturup yürürsün
Yüreğinde kahpe bir ayrılık
Yüreğinde yalnız bir sızı
Hayır bir tanem
Acıların en onulmazı bu değildir
Çünkü bin kez daha onulmaz olabilir
Başını önüne alıp
Ağlarsa Nazımdan bir şiir