yığınla anı bohçada
beyaz bir çizgi çekili
kara gecelere


aman ha sakın
hiç kimseye
hiçbir şey söyleme
ben boyadım güneşi maviye


bundan önce
ilk şarkımı yazdım yalnızlığa
ağladı evlerinde tanımadığım insanlar
aşka ihanete


nehirlerle yarıştı saatler
okyanuslar yapıştı tenime
şiirlerin içinde


ardıma düştü kitaplardan sözcükler
kaçamadım bir adım bile


doldurdum sevgimi küplere
ve dağıttım gelene geçene
biliyor musun
bir sen almadın
içimden geçtin de


bundan dolayı işte
yakarım artık bütün aşkları
kendi ellerimle
sözlerime düşen lanetlerle


ve ne aşk tanır
ne de yüreğimi dinler
savaş boyalarına bürünmüş öfkem
bundan böyle


hem bitmedi hiçbir şey daha
yolun başındayım hâlâ
okusan da canına
sana dair şarkıların
okusan da canına
sana dair şiirlerin
okusan da canıma benim
ben henüz bitmedim


ve güneş mavi



atilla güler