Bir Leyla ki al yanakta boyalar
Alnını süslemiş sırma oyalar
Kara sevda olmuş yarini arar
Alev kor halinde yanar o güzel

Etrafına gülücükler saçıyor
Kimi görse ona derdin açıyor
Torosların doruğuna gaçıyor
Bu gidişle bir gün donar o güzel

Dağın eteğinde yarini arar
Bazı insanlardan işitir azar
Uzanır bir ağaç dibine sızar
Ah çeker yarini anar o güzel

Yarin sevdasıyla kaybolmuş akıl
Derhal azar yersin hele bir takıl
Kanatmış ayağını cam diken çakıl
Her geçeni yari sanar o güzel

Onu böle eden bir sevda yeli
Kendisi meczup dur değildir deli
Yüzündeki nuru gördüm bir veli
Mevlanın indinde fenar o güzel

Açtı çıkınını ekmeğin yedi
Baktı gözlerime boynunu eğdi
Yaklaştı yanıma yaz, yaz, yaz dedi
Her hal Yüksel’ iyi sınar o güzel

Osman YÜKSEL