Ya yoksa yeni iklimimde elin,
Yahut yoksa nefesime ekleneceğin!.
E nasılsa, insanlık hali diyemem ki anla,
Belki kadrini bilemediğim hasıl oldu beyanla..
Bu yürümesiydi üzerime en ücra emarelerden
Yakındı eyyama kapılışı ruhumun,tahrikinden..
Ve izin bariz olarak görülür gözyaşımdan
Ve hayırsızdır aşkının sabahı akşamından..
Veya cümlelerim talime muhtaç, hayretten,
Yakınlığın bir ordu,ateş gelir her nefesden..
Kelamım sevdan için ta ezelden..

İlla bağlanmam gerekti,izninle aşkına,
Yine de isyan belleme gidişlerimi koynundan, onlar hasret büyütmekti harına..
Belki de isyandı bilemezsin ki yanındayken yok oluşlarına...
Kader demem mazeret mi?
Yok acelem tahrikin dilimi tutsa bile
Kurduğun bu yangın tut ki gelsin dile
Ne işine yarar sevdanın, böyle bile bile..

Sonra illa olacaksa açıklaman, o bile nafile
Yok acelem ve gerek yok aceleye
Tez gelsin diye diretmem faydasız
Bilirim gelmezsin..Vücudun derininde yara ki bilmezsin..
İlla görmesini dilersin yarin de kendin görmezsin..

Yazın mı kışın mıdır halin bilene ah ederim
Keza belam oldun nefesime ve kıyametim
Ayrılık ayakları zorlar ilkin ve gidersin
Deme sonra solum neresi ve neresi sağ!..
İlla görsün dersin de kendin tenezzül etmezsin..

Veya bağışlarım artık ve salarım
Lakin izini silemem bu velvelenin..
Sonra huzura ermem illa senle olacak bilesin
Reva bu sana evlâ deme, sonra sen üzülme,
Başlangıcı belli ,son için işaret değil mi?
Elemle başlasa gam mı esasen son önemli,
Sonrası birliğimiz ve ağız tadımız dahası ne
Öyleyse zalim ayrılığa fırsat verme
Ve ölüm gelmeden gitme..







(esin kaynağına kalıp çalışmamdaki eskize sonsuz teşekkürlerimle)

21 -3-2012...