9
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
919
Okunma
Bir sessizliğin düştüğü noktadayım
Havada yaprak bile kıpırdamıyor
Maviliklerin arasından gördüklerim
Hareketsiz bulutlar ve düşündüklerim
Hiç ses yok arkama baktığımda
Gözlerim fal taşı gibi açılmış
Çıt çıkmıyor hiçbir yerden bir ses
Bir soluk alıp veren bile yok
Nefesimi öyle tutmuş bekliyorum
Kirpiklerim henüz buluşmadı
Uyumanın verdiği hareketsizlik
Soluduğum havanın verdiği kadar
O anda düştü yüreğime ölümüm
Soğuk soğuk kulağımda duyduğum
Demirin sessizliği bozan sızıltısı
Vurduğu yerde sızıntısı akan kanımın
Bu sessizliğe düştüğüm noktada
Vurulmuştum boylu boyunca
Maviliklerin arasından kapanıyor
Hareketsiz bedenim ve sessizliğim
Namık Kemal ÜLKÜ
10/07
Cevap Yaz