6
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
903
Okunma
nereden estiysen estin
artık görüşmüyoruz
selâmı kestin,
düşlerimi sevmiştin,
ben de düşüncelerini...
sözcükler dizerdin inci inci
çoğalırdı seninle
yüreğimin yaşama sevinci,
vardı birçok nedeni
sevişmenin sözcüklerle
nasılı, niçini, için içini...
güzel kadındın, neşeliydin,
el ele yürümesek de
tipimdin tam,
esince rüzgâr
ne keder kalır ne gam
savrulurdum
saçlarında toz duman...
İstanbul sokaklarından
öpücükler gönderirdin
mucuk mucuk
sanaldan,
işte o an
bilgisayarın öbür ucundan
yiyesim gelirdi seni ham ham!
biliyor musun özledim seni,
anımsarsın o günleri
çınlıyor sözcüklerin
öpücük yağmurundayım
umarım mutlusundur
seni unutmadım, unutamam
’mucuk mucuk’
öpücüklerle güzel kadın
ölmesin ruhundaki çocuk!
Şaban AKTAŞ
16.03.2012
Şiirin sahibi
Cevap Yaz