Gözümün uzağında, gözüm
görür. Bir gürültü çarpar;
kalabalık, çok kalabalık.
Duman gibi yükseliyor
kahkalar. Kulağımın uzağında,
kulağım duyar. Bu ne güzel
mutluluktur. Sesleriniz, ne
güzel bir şarkıdır. Yüreğiniz
ne sıcak, düşünceniz ne
ferahdır. Kaygısız mıdır
başınız bilinmez, bilinmez
o ama, yüzünüz ne güzel
gülüyor öyle. İçinizde ki
karanlık, o hep vardır,
bir kurt gibi dolaşır içinizde;
ne fenadır o karanlık.
Yok gibi sizde, hiç olmamış
gibi. Kaybolmuş gibi ya da
kalabalığınızın içinde.
Bir gece bile olsa, onsuz
ne güzel gülüyor yüzünüz.
Sanki güneşle birlikte,
tırmanmayacakmış gibi
karanlığınız, sanki gelecek
günleriniz; ışıl ışıl, bir çam
ağacı gibi sürekli yeşil
kalacakmış gibi. Ama dünya
öyle bir yer mi ?
Ama yaşamak öyle
bir şey mi ?
Yarınlar, yalnızlıktan başka
bir şey getirmeyecektir...