Ey İnsan nedir senin, bu Dünya da emelin…?
Düşkünleri kalkındır, yoksullara yardım et.
Çalış, sev, ibadet et, odur senin temelin.
Senin değil hiç bir şey , her şey sana emanet…!

Uyma asla şeytana, benliğini yitirir,
Sen nefsine hâkim ol, etme sakın vesvese.
Nefsin seni öldürür, damla damla bitirir,
Allah dost’tur her zaman O’nu seven herkese…!


Sonsuz hayat bu değil, vardır bunun ötesi,
Çalış sen sonsuzluğa, şerefinle hazırlan.
Haram lokma yiyenin, dolmaz gönül kesesi,
Ah okutma adına, sen şükranla hatırlan…!

İsyan etme feleğe, çare senin elinde,
Önlemini almazsan, buna kader neylesin.
Deprem, afet hepsinde, sır var O’nun selinde,
Şükür et toprağına, Mevla’m rahmet eylesin…!


Varlık değil Allah’tan, sonsuz hidayet dile,
Yaşamaktan gayemiz, Yaradan’ı bilmektir,
İyi kötü şartlarda, yokluk içinde bile,
Namusuyla yaşayıp, şerefiyle ölmektir...!


Tolga Aras 23,11,2011