Yüreğimde donan
Taş bebekti İstanbul
Elleri tersten kelepçeli
Gözleri gece mavisi
Süslerdi hâyallerimi
O ilham perisi
Yıldızlara yazılmış
Bir sevda öyküsüydü
Galata/ da balık tutarken
Kim bilir kaç şair ağlıyordu
Doluyum bu gece
Hüzünlüyüm anne
Kim kesti ipini sevginin ?
Kim kopardı vefânın bağlarını ?
Kim öldürdü
Güzel ve onurlu dostlukları ?
Yok, yok olamaz
Bu şehir
Bu İstanbul
Eski İstanbul değil artık
Galata Kulesi/ ne mi astılar
İnsanlık denen duyguyu ?
Kuşlara ne oldu peki ?
Niçin alçaktan uçuyorlar ?
Gök cisimleri gibi
Sır dolu bu gece İstanbul
Ben de artık
O eski ben değilim zaten
Ne ay eskisi gibi parlak
Ne de havasında
Komşu kızı Ayten
Ey İstanbul
Gözünü sevdiğim kent
Ya ben bu şehirden gideyim
Ya da
Sır kalsın aramızda
Hiç gelmemişim
Hiç görmemişim
Hiç sevmemişim
Farzet...

Oktay ZERRİN- BAFRA
15-10-2007-sAAT:23.44
Bafra Öğretmenevi’nde