2
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
808
Okunma
O bir günden kastım bugündür elbette, tepem atık,
Tepemdeki kadın müsveddesi pazartesi günleri alık,
Temizlik yapacağını zannederek evini yeniden yapıyor,
Benim hassas yapım gelen gürültülere dayanamıyor...
Henüz kahvaltımı yapmamış bulunuyorum, çıkar giderim,
Akşamın geç saatlerinde, o durunca artık geri dönerim,
Dilerim Allah’tan ki onun tepesine daha beterleri gelsin,
İnşaallah on çocuklu bir aile üstündeki evi tercih etsin...
Neyse ki kahvaltı saatim, severim bu saatleri ezelden beri,
Sonrasında ilaç saatim, ondan da fayda bekliyorum, belki,
Kafam yerine gelince bu şiiri de unuturum, unutamadığım,
Her zaman bu koltukta geleceği gözleyen kendi varlığım...
5.0
100% (2)
Cevap Yaz