Dünya malı mülkü koca bir yalan
Bir gün gelir ecel kapını çalar
Dünyada sevdiğin hep olur talan
Bir gün gelir ecel kapını çalar

Boynu bükük kalır köşede çocuk
Bir garibe gider sevdiğin gocuk
Tabakta dişlenmiş yarım bir sucuk
Bir gün gelir ecel kapını çalar

Gözün doymaz mala artır ha artır
Bıraktığın mallar kavga çıkartır
Beddua alırsın kalmaz hiç hatır
Bir gün gelir ecel kapını çalar

Unutur adını dostların bile
Silinir gidersin gelmezsin dile
Mezarında başlar en büyük çile
Bir gün gelir ecel kapını çalar

Yaptığın planlar kalır kenarda
Semtime uğramaz ölüm sanarda
Ekmeği yemeğe o an banarda
Bir gün gelir ecel kapını çalar

Kanaat olmazsa yetiremezsin
Dünya senin olsa götüremezsin
Hak nasip etmezse bitiremezsin
Bir gün gelir ecel kapını çalar

O sevgili canın bedenden uçar
Götürürler kabre kalırsın naçar
Yaptığın işe Hak kapılar açar
Bir gün gelir ecel kapını çalar

Aklar düşse saça siyaha boya
Ne namus tanırsın ne de bir haya
Biter mi dediğin gün saya saya
Bir gün gelir ecel kapını çalar



Mehmet BULUT