Islanmış dudaklarım...

Islanmış dudaklarım,
Dilimde telvesinden bir iz var kahvemin..
Kâh katremin ,kâh setremin, kâh isli gecemin..
Mim aldım sana ğayından
Kef kef gözlerine nun olduğumdan..
Ellerimde te’ler ki tebessüm etmekteler,
Sahi sadı sormadım hiç, o nasıl?
Datla kavga etmesinler söyle onlara..
Ayını sormuşsun geçende, kırgın sana
Elifi hiç çekemez ki nadirdir yanyana oluşları,
Benimle aşk ol diyor, onunla eşek okunma...
Ha ile cimde seni soruyorlar
Gelince anlatırsın onlara kaftaki anılarını..
Dal malum aynı dal işte
Zala müştak, re’den sıtkı sıyrılmış..
Sin se tıpkı sen, ama sen başkasın...
Lem’i bir görsen bir havalar,bir havalar sorma gitsin,
Eee hakkıdır tabi hangi şemail böylesine elife benzesin,
Mümkün mü?
Vav deli çocuk, oralara kaçmışsa, inanırım valla,
Onu tutabilene aşk olsun..
He bakıyor öyle yine, gelmezsen gözleri açık gidecek..
Lamelif mevlana gibi,elleri açık duada hala..
Ya ise kıvrım kıvrım uykularda..
Se taklidçinin tekidir nerden geldi bu tebessüm dairesine,bilemem..
Tıy ile zıydan sakın kendini
Danışıklı kavga eder,harcarlar seni arada..
Diğerlerini sonra sayarım, kağıdım bitti,
Islanmış dudaklarım
Dilimde zarfından bir iz var mektubumun...
Sakın dönme emi,
O pak alnınla, aşkın secdesinden...
Turgay Aydoðan (hayalperest mitralyöz)

Şiirinizi kutluyorum.Yunus diyarından selamlar.