NE ZAMAN

Ne zaman elime bir kalem alsam,
Sana olan aşkımı yazmak geliyor içimden.
Önümdeki kâğıda aşkımı karalıyorum durmadan
Sensiz olmuyor, yapamıyorum sen gelmeden.

Ne zaman elime bir roman alsam,
Ondaki aşkı tekrar yaşıyoruz seninle.
Güllerle dolu bir bahçede geziyoruz el ele.
Yanıyorum bu kalbim senin hasretinle.

Ne zaman elime bir silgi alsam,
Silmek istiyorum acı günlerimizi.
Düşünmek istemiyorum hiç ayrılığımızı.
Sürekli yaşamak için mutluluğumuzu.

Ne zaman elime bir sözlük alsam,
Durmadan sevgiyi, aşkı arıyorum.
Aradığımı bulamayınca birde sana soruyorum.
Senden de isteğim cevabı alamayınca üzülüyorum.

Ne zaman o masmavi denize baksam,
Senin gözlerinin içinde görüyorum kendimi.
Asla vazgeçmem, koymuşum bu yola kalbimi.
Sende bana yardımcı ol söndür bu hasretimi.

Ne zaman çizilmiş bir kalp görsem,
Onu senin aşkınla dolmuş benim kalbim zannediyorum.
Sana her zaman gel bana yardım et diyorum.
Sense nazlanıyorsun, çekiniyorsun neden bilmiyorum.

Ne zaman birkaç mısra şiir yazsam,
Hep seni, hep sana olan aşkımı yazıyorum.
Aşkımı kalbime silinmeyecek şekilde kazıyorum.
Öldürüyor bu aşk beni artık yapamıyorum.

12.10.2003