7
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1391
Okunma
gökyüzü içimi yakıyor
sessiz bir gece ıstırap
dolu saatler ve hüsran
yine yalnızlık kimsesizlik
yıkılan hayaller kaybolan umutlar
nedir hayat acımı hüzün mü?
yoksa kederden gülen gözler mi?
yaşam acıtıyor insanı
her kayboluşun sonunda
karanlık bir odaya açılan kapı
ister gir ister girme
her mutluluğun sonunda yaşanan
hüzün er yada geç yaşanıyor
ama yokluğuyla ama varlığıyla ne kadar acı
dünya denen gezegende
yaradandan kula verilen
can kuldan kula eziyetle son buluyor
her seferinde denesekte şansımızı
ömür nereye kadar gider bilinmiyor.
kendim ile hesaplaşıyorum
her gece ne zaman bitecek diye
anlasakta anlamasakta yaşıyoruz
yalandan bir gezegende
yalancı baharlarda
masum gülümseyişlerle.....
vkeskin
Cevap Yaz