Hikmetlerle muttasıf ve onların kaynağı,
Yarattığı her şeye, vakıflığın membaı.

Hikmet ilimden özel, birçok idrake settir,
İnsan mutluluğunun, garantisi hikmettir.

Hâkim bir şuurladır, hikmetlere karışmak,
Varlıkla denge kurup, ölçülerle sarışmak.

Müşahede ehline, gayeler silinmiştir,
El-Hâkim’in hikmeti, bilenden bilinmiştir.

Hikmet sahibi olan, aynı zaman âlimdir,
Fakat her âlim olan, sanılmasın hâkimdir.

Varı saymak nimettir, sonucu şükür olur,
Yokları saymak ise, nimete küfür olur.

Gayret kanatlarıyla, bitirince yokuşu,
Hakîm hükmüne uçar, arifin himmet kuşu.

Tertip sırrını bilen, derin hayrete düşer,
Hamlıklardan kurtulur, çiğlik yanları pişer.

Gayenin zorlaması, sonunda zail olur,
Her zorluktan kurtulan, illa kolaylık bulur.

Sonunda bütün işler, yalnız Hakka dayanır,
Anlayış hâkimleri, Hak rengine boyanır.

Sahte hâkim olanın, bir gün çıkar foyası,
Mutlak olan Hâkimin, asla solmaz boyası.

Güle bülbül olanlar, gül rengine boyanır,
Dört mevsimde solmayan, her iklime dayanır.

Asırlar gelip geçer, geçmez Hâkim zamanı,
Nihayetsiz hükümle, hikmetledir her anı.

Kimler neyin nesine, bilmem ne kadar hâkim,
Ne yazık ki zamane, hâkimin hükmü akim.

Hak, hâkimdir hükmünde, kesinlikle yanılmaz,
Daldan eğme hâkimin hükmü bile anılmaz.

Vicdandan uzaklaşıp, dil bir karış sarkarak,
Gerçekten söz ederiz, gerçeklerden korkarak,

Gerçekten emin miyiz? Gerçekleri bulmaya,
Ne kadar hazırız ki? Bizler gerçek olmaya.

Rabbimizin hükmünden, tüm kullar razı ola,
Cümlemizi sevk eder, inşallah doğru yola,

23.02.2012…Mustafa Yaralı