Kalbi fesat olanın yaptığını gördükçe
Eklendikçe eklenir benim acıma sızım
Deliririm kötüler başa çorap ördükçe
Ben bu yüzden onlara karşı acımasızım
Bir insanın birazcık mertlik varsa kanında
Dâim yer almalıdır iyilerin yanında


İster kibirli densin isterse burnu kafta
Gücümün yettiğince doğruyu savunurum
Samîmi olanlarla dururum aynı safta
’Âhirette mükâfat var’ derim avunurum
Her kim ki insanlara ederse kötü nazar
Unutmasın melekler hepsini birbir yazar


Kimileri saf kalpli olanları kandırır
Onları mağdur edip kendine çıkar sağlar
Öylesi rol yapar ki karayı ak sandırır
Zulmeden kendisiyken mazlummuş gibi ağlar
Temiz kalpli insanlar inanır bu yalana
Bilmeden yardım eder ’Hakk’ deyip hak çalana


Kötüyüm kötülükse kötüye karşı durmak
Belki bu diyeceğim biraz ağır laf ama
Nâmertlik değil midir merdi arkadan vurmak?
Alıştım rîyâlara, hiç de takmam kafama
Rahat ise vicdânım, biliyorsam özümü
Hak edene demekten esirgemem sözümü


Yanlışlar doğruların hakkını çalıyorsa
Hoşuma gitmiyorsa benim gördüğüm resim
İnsanlar olanlara tepkisiz kalıyorsa
O an isyân ederim biraz gür çıkar sesim
Zaman zaman olmuştur sırttan darbe yediğim
Ama görülmemiştir kavgada ’pes’ dediğim.


Günah benim günâhım, sevapsa sevâbımdır
Yargısız infazlara bu şiir cevâbımdır.

Altımartikibinoniki.


.