En kısa zamanda ve en iyi bir surette,
Aracısız icabet edendir, hem sirette.

Her hangi bir şeylerin peydasına veçhile,
Gereken, gerektiren, lazım gelen vesile

Ne kadar kulu varsa, duasını duyandır,
Hükmünün gereğince, icabete uyandır.

İcabet iki türlü; bağlanmak ve imtihan,
Muhatapları ise, varlıklar ve her insan.

Birincisi kulların hakkın emirlerine,
Veyahut yaratılmış, varlığın bir birine.

İkincisiyse Hakkın, talebi gözetmesi,
Kulların duasında, icabetlik etmesi.

Yaratılıştan olan, fıtri tüm talepleri,
O şeylerle birlikte, halk eden sebepleri,

Her canlıya gereken, ateş hava toprak su,
Sayısız nimetlerle, icap eder doğrusu.

Önceden hazırlanmış, her şeyin alt yapısı,
Katiyen kapanmamış, rızıkların kapısı.

“Biz ona şah damarından daha da yakınız”
Diyen yüce Allah’ın, ihsanına bakınız.

Kast edilen yakınlık, bedenin ta içidir,
Kulun kendi kendine, yakınlığı gibidir.

Dualar “Ey Allah’ım” nidasından ibaret,
“Lebbeyk” diye karşılık, icabete işaret.

İstenen; istekleri, asla taahhüt etmez,
İstekler karşılıklı, sadece dua yetmez.

Yerine getirilse, kulluğun gerekleri,
Hadlerini aşmazdı, kimsenin dilekleri.

Veliler olur olmaz taleplerden kaçarlar,
Ellerini Allah’a, Allah için açarlar.

Verilene razıdır, istemekten korkarlar,
Onlar öyle bir kul ki, Hak ile Hak’ta varlar.

Aldığımız her nefes, icabetin delili,
Neye kadir değil ki? Rızıkların vekili.

Ancak mal, mülk, saltanat, talebini gidermez,
Bunlar zaruri değil, her dileyene vermez.

Sebeplere bağlıdır, illa ki hikmeti var,
Muhammedi yaşamla, idrake ancak sığar.

Ya Rabbi hakkımızda, hayır’ı, şerri bilensin,
Kahrında hoş lütfünde, gönül neden gücensin?

23.02.2012…Mustafa Yaralı