kimdi nerede o güzel kız neden bizim sokaklar hayal edemedi vurdumduymazlığına bir daha hayatın...
bakışı, gülüşü, gözleri, sesi, hareketleri, oluşu her şeyine hayrandı ya insanın gözü kör olmasa...
Günlerin su gibi akıp geçmesini anlatırdı annem, henüz, anlamazdım hazır yaş kemale ermeden tuhaf bir tad bırakırdı genclik
Şu asık suratlı umutla en dolu dizgin bir aşka çarpıp çok isterse büyürdü güzel kız yolun zorlu olduğuna aklı ermeden..
kalbinin kapıları, eskimiş bir fotoğraf karesi ve o hüzne yakışan bir yüz…
ve bugün İçinde ağlayan küçük bir kız Çocuğu bir anlasam en dipe gömülmüş hıçkıra hıçkıra ağlayan o küçük kızın ne istediğini ...
Neden artk ayaklarının altı korkulardan ibaret bir acıyla kaplı
kaldırımları hala sarışın bir kız çocuğu. çıkmazları kadınsı esmer asil bir sancı
yalancı değilsin sen anne değilsin ...
defter arası kuru bir gülde arama nolursun büyüdüğünü hakikatin
şafak sayardım birdaha göreceğim mutlu günü, ninniler vazgeçene ağır gelmese...

BERRRIN KORKMAZ