Bir delikanlı yaşardı yıllar evvel,
Küçük bir kız çaldı ruhunu,
Ateşi,yaktı gönlünü
Anlatılamıyacak duygular yaşattı
Küçük kız bilmeden.
Bu duygularını,Yaşadıklarını
Yıllarca yüreğinde yaşadı,yaşattı
Efsanelerdeki gibi bir sevdaydı,
En kıymetli hazinesiydi.
Tüm imkansızlıklarla büyüttü sevgisini.
Zaman,zaman içinde
Delikanlı evlendi,
Küçük kızda büyüdü evlendi.
Kavuşamamışlar sevdalarını yaşamamışlardı.
Ama delikanlı gönlünce mutlu deyildi,
Unutamadı,küçük kızı, sevdasını
Küçük kız neredeydi,bilemedi,öğrenemedi.
Göremedi böyle bir sevda
Bu sevdayı küçük kızla yaşamalıydı,
Doyasıya.
Mutluluğu onunla yaşamalıydı
Ölesiye.
Ne leyla ile mecnun,
Ne aslı ile kerem,
Nede diğerleri gibi yaşamamalıydı
O yüce sevgisini,sevdasını,aşkını.
Hep o umutla yaşadı,yaşattı sevdasını.
Tanrı bir gün muradına erdirir diye.
Zor olsa,umutsuz olsada,
Yaşamın adı ölüm olsada.

M.Z.S