sadece ve sadece iç seslerim..şiir degil.....


yaşayamadığımız hayatımızın harmanını savururken..
rüzgarlar tohum vurdu da çoğaldı gam keder..
... küf kokulu anılar birikti yemyeşil ovaların içinden..
bilemediğimiz neydi sevdiğim yoksa bilenmi kader....

bedenim toprağın olsun gel de bende gömül..
uzanayım toprağın da hiç uyanmam bir ömür..
baldıran zehirlerinde sakladığım bu deli gönül..
içimin en derin yarasısın,etime ömeşmiş bir ömür...

ölümden dem vurur ken sen sözlerinde...
mızrabın hayat adına saz vururdu...
çaresizlikler yapışmışken yakana...
kalbin in ibresi benden yana vururdu...

bir solukluk nefesindim,açmazlarından kaçarken..
bilirim özdün,merttin bana kendinden açarken..
özledim sesini derken elim elinde sana bakarken...
biz yok olurduk...ormanımızda ki aşkı tadarken...
*
bir lokma simit. yeşilinden biber kara zeytin ve de çay....
ve de bir tadımlık sen..cennet kokulum..
düşen hazan yapraklarından içerdik damla damla bir kızıl mey..
elim elinde,gözüm gözünde irem bahçelerinde cennet kokulum ...
..............................ema