Dağların karı sanki yüreğimi titreten
Ne büyük bir sevdaymış can candan gitti gülüm.
Ne acılı bir dönem, seni her an özleten.
Ne büyük bir sevdaymış canıma yetti gülüm.

Özlemlerim iftarda hep gelmeni bekliyor
Hüzünlerim sahurda gönlü katık ediyor
Seni saran parmaklar gözyaşımı siliyor
Ne büyük bir sevdaymış canıma yetti gülüm.

Yattığımda duamsın gelmen için yalvaran
Yokluğumla söyle yar! söyle ey nasıl aran?
Yanında ben yokum ya! hiç var mı beni soran?
Ne büyük bir sevdaymış canıma yetti gülüm.

Duvarlara vuruyor seni saran bu eller
Artık isyan kusuyor seni ven bu diller
Artık dinmek bilmiyor, gözümden akan seller
Ne büyük bir sevdaymış canıma yetti gülüm.

Yaşamak değil sanki, sade gezen bir beden
Ruhum uçmuş bomboşum, neden böyleyim; neden?
Eserinle iftihar, gurur duy bu sebepten
Ne büyük bir sevdaymış canıma yetti gülüm.

A.P MORKOÇ