Umudun Akşamlarını

hep umudun akşamlarını
bekledim,umutlu yarınlar için.
ayak ayak üstüne atıp,
yan gelip yatan ümitsiz sevdalara
hiç ümit vermeden.
yangınlarımı söndüremeyen
göz yagmurlarını topladım avuçlarımla
sokaga dökülen sevda artıklarını,
süpürsünler diye verdim çöpçülere.
parçalanan sol yanımın artıklarını,
karıştırdım hazan yapraklarına,
ve yüregimin kan damlalarıyla
merham yapıp sürdüm yaralarıma.
iki bilya yapıp verdim,sümüklü çocuklara,
ısırgan otu yaprakları ile kapattım gözlerimi,
sonsuza kadar mahkum ettim güzelliklere,
kopardım sıgırçık kuşların kafalarını,
kalleşçe arkadan vurulmasınlar diye.
kaldırım artıkları ilr güngörmüş geceleri,
birleştirdim mutlu günlerin güneşinde kuruttum,
yaşanmış mutlulukların pempemsi ile boyayıp,
maziye ait tabloyu astım kapına.
ben,gördüm,hissettim,anladım,
sen, farkına varamadın ki.
pembe ışıkların dökülen kör karanlıklarında,
zemheri gecelerin cehennem ateşlerinde,
farkına varacaksın.
sarmaşıkların zehirli sıcaklıklarında
tenin, kızıl şerbeti içerken topraktan,
senden kaçmaya çalışan yüreginin,
feryadıyla anlayacaksın.