İçimden çığlık atarak susuyorum.
Susuyorum...
Yüreğimde o kadar güzelsin ki.
Susuyorum...
Demiştim ya yüreğim üşüyor sevgili.
Şimdi yüreğim,
Susmayı öğreniyor...

Biliyorum
Her gün, her saat,
Haykıracak, bağıracak, parçalayacak içimi.
Yüzümde o gülümsemen yer edinecek,
Her defasında,
O hiç sevmediğim ‘’yüzlerinde maske var ‘’ dediğim,
İnsanlardan olacağım…

Her soğuk üşütmediği gibi,
Her ateşte yakamaz.
Kör kuyularda çaresiz ‘’BİZİ’’.

Biliyorsun,
Üşüyorum;
Alev alev üşüyorum...
Hani saatlerce,
Sessiz,sensiz.
Tek kelime yazmadan,
Suskunluklarım var...
Şiirlerinde,
Kurduğun cümlelerde.
İçimi ısıtacak anlamları
Yakalamaya çalışmaktan
Başka bir şey,
Yok hayatımda....

Yakaladığımda ise
Kaybettiğimi hissetmemden,
Öteye gitmeyen bekleyişlerim var benim...

Biliyor musun?
Sevgili
Her kaybettiğimde,
Yeniden yakalama çabam...
Öldürüyor Ceylanını,
Tüm çabalarımı
Dar ağacında asmak istiyorum.

Her gün,
Üşürken alev alev yanmaktan
Yanarken üşümekten yoruldum Sevgili...

Haykıran suskunluğumu dinlemek istemiyorum.
Dilimin ucuna gelip de silinen,
Söyleyemediklerim yakıyor artık,
Yüreğimi ve benliğimi,
Kaybetmekten korktuğum
Yüreğim deki SENİ,
Saklamak için.....

Sustum Sevgili,
Ben Sustum,Sustum
Biliyorsun !


Beyza