Her sabah sokağın köşesinden,
Kendi görünmeden duyulur sesi,
Uğrar bizim sokağa bir eskici.
Talip olur bütün eskilere,
Ne kadar vermek istemesen de…

Eski bir bakırdır, bir ananın anısı,
Ya da eski bir plak, eski aşkın mahnısı,
Dumansız bir nargile sahibi evin babası…
Ah! eskici biz eskitmedik anıları,
Bizde her şey yeni kaldı…

Kaç sevda topladın bir bak torbana.
Eski sevdaları mı? Verdiler sana…
O varmazken farkına ben yanarım narına
Ah! Eskici beni bir anlasana,
Hani o eski şarkılar vardı,
İnleyen nağmeler ruhları sardı…
İnan bizde her şey hep yeni kaldı.
Ah! Eskici, ahhh!

Hani derler yaa! Ateş olsa yakar kendini,
O yanmadı yandırdı beni,
Hadi durma eskici götür küllerimi.
Duvarda resmi, dilimde ismi,
Hayali aklımda daha dün gibi,
Kızım mı doğmuş, oğlum mu bebek,
Hala yüreğim uçan kelebek.
Ah! Eskici bende bir şey kalmamış sana verecek…

Yinede bir şeyler almışsın nerden?
Hani taş yüreklinin elinden,
Ağlamış mazi,
Anılar yaş dökmüş gözlerinden.
Anladım anılar ucuza satılmış.
Anladım vefa kalmamış.
Aldıklarını götür sakla bir yerde,
Belki değer bulur günün birinde.
Ah! Eskici ahhh…

Herkesin harcı değil eskici işi.
Ne yaparsın kimse saklamaz geçmişi,
Eskici bir daha gelme kapıma,
Verecek bir şey kalmamış sana,
Bende inan her şey yerli yerinde,
Ne sevdam ne anılar eskimemiş de…
Ah! Eskici ahhh…


ISSIZ ŞİİRLER
DUDU BAYRAM/ANKARA