Penceremde ki kuş öyle mutlu ötüyor
Belliki hiçbir avcı cıkmamış karşısın
Alabildigi kadar şakıyor kanat çırpıyor sevinçle
Mutlu belli halinden hüzün yok sesinde

Ya kanadı kırılan olasaydı ne yapardı
Şakırmıydı o güzel sesiyle uçamasaydı
Güvenini kaybedermiydi korkarmıydı
Çevresinden gelen her sesten kimbilir

Kimbilir ki içinden neler geciyor
Bu acımasız hayata nasıl dayanıyor
Belkide belli etmiyor kimselere korkularını
Mutlu görünüyor neşhe sacıyor şakıyışıyla

Ya ben bir kuş kadar olamadım hayata karşı
Özgürce uçamadım söyleyemedim kimseye
Söylesem ne olucaktıki varmıdır yanımda anlayan
Bir kuş kadar özgür ve mutlu olamadım ben

Nede boşmuş hayat hep güzel sanırdım
Yarını düşünmeden yaşamak insanlara aldanmak
Yalan sözlere kanmakla geçmiş zamanım
Mutlu oldugumu sandım kuş kadar olamadım

Herşey boşmuş hayatta gereksiz olanı yaşamışım
Bana ne verildiyse ona aldanıp inanmışım
Doğruyu iyi güzel olanını yeniden öğreniyorum
Kuşa baktıkça kendimden utanıp nefret ediyorum