Sustukça
Gönlüm elvermiyor
Yüreğim sessizlik içinde inliyor,
Mağfiretin için aşkına iltica ediyor
Gözlerim aksa,
Ruhum hicranına kansa,
Hüzün hiç yakamı bırakmasa da ar ediyor
Sığındığı kıyılar,
Hamiyet beklediği umutlar,
Hıçkıran figanlar sana gelmeyi diliyor


Ne
Söylersem inanma
Ruhumsan ilzam olmayan
Bir şadımın yakarışlarına da kanma
Yüreğim dağlansa,
Dudakların susuzluktan çatlasa,
Boğazım kuruyarak yansa
Halimin vecdine
Vicdanım şahitlik yapmadıkça
Dönüpte hiç bakma ve dahi anma


Gülü seven
Dikenine katlanır
İnsan hata ve kusuruyla
Nefes alan bir fırkandır ve candır
Bağışlamak senin
sünnettullahın olarak farkındır,
Rahmetin her nefes için farktır
Müddet, nefese galebe çalan hicrandır,
Ten neden cazip gelen buhrandır ve gamdır


Gülerken
Ağlayanı iyi tanı
Sana senden daha yakın olan
Haktır ve o gönlünün sultanı
İnsan kâmilleştikçe,
İdraki ziyadeleştikçe,
Kalbi inşiraha eriştikçe ihsan farkı
Nar niçin korkutur,
Ar olmazsa sine aczi yet içinde somurtur,
Tahkikindir o merakı


Azmet,
Çile içinde hamt et
Nasip olan, bahtına kapı aralayan
Her ne olursa taltif et
Mukallit zühtten anlamaz,
İcmale ulaşmayan iman
Elbette ki kalbi olamaz
Akıl ve izan niçin vardır,
Farkını göremeyen, kalbi,
Yürekten ayırt etmeyen bilemez


Varlık
Adına hiç imrenme
Hamallığa soyunmak için de bilenme,
Hırs kör eder, kin şer biçer
Hasat bahtının sahnesinde
Züğürtlük adına hayâ eder,
Aşksız bir kahır imha eder
O yar, bekleyen har,
Ar içinde nefesini hasreden nazar,
Aşk şadında ki nasibi bekler


Mustafa Cilasun