2
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
2148
Okunma
ben köyde doğmadım ki...
ne karanlık gecelerini karanlık meşenin
ne de ağustos yıldızlarını mısır tarlalarının
hiç görmedim ki...
ben
tati baba çiçeği de görmedim...
açmış menekşeleri bile
hala çıplak,
eski bir minübüs
tıka basa insan
burnumda benzin kokusu yolculuklarımı
bayram sabahlarını
taş ocakta tüten ekmek,
dereden sonraki yetiş al bakkalını da
sarı jelatinde çikolata
tuzlu kraker
ve
damla sakızı bilirim...
dut ağaçlarının orda
hani patikadan sonra
ikinci katı cumba
yolculuğumuzun son durağı
iki katlı ahşap konağı
şimdilerde tütmeyen o ocağı
o ocağı da...
ne uyuduğu yerde uyudum babamın
ne tapul ne de çayır...
şimdi usumda hayal meyal
tavşan elması
ve
mezarlığın önünde
vurulan o tilki...
ben hiç köyde yaşamadım ki...
ahad...
5.0
100% (5)
Cevap Yaz