Sen adını âdem diye duyur da
Kimse sana dönüp bakmaz be adam
Ot bitmiyor yayıldığın çayırda
Elin değse ırmak akmaz be adam

Ne de çokmuş, bilmediğim hünerin
Âlem sönse senin sönmez fenerin
Parselleyip zapt ettiğin tek yerin
Paftasını gâvur çakmaz be adam

Bağrımızda senin gibiler oktur
Adalet bilmezin sayısı çoktur
Saydırma dilimin kemiği yoktur
Bu gönden bir adam çıkmaz be adam

Değirmenin suyu bir gün çekilir,
Saklın gizlin orta yere dökülür
Bu yalan bohçası lif lif sökülür
Söküğünü terzi dikmez be adam

Biter bu eziyet, biter bu kahır
Hep böyle akmaz ya durulur nehir
Senin de aşına karışır zehir
Ah kurşunu hedef sekmez be adam

Hele sür bakalım kervan senindir
Yaşat yâranını devran senindir
Bugün sözün geçer ferman senindir
Yarın Münker Nekir takmaz be adam

Aha çiziyorum burayı belle
Selden tuttukların gidecek yelle
O zaman yanında kalmaz tek kelle
Namın biter, havan sökmez be adam

Gözümden yaşlarım bitene kadar
Baykuşlar başımda ötene kadar
Gassalim suyumu dökene kadar
Bu Nuh sana boyun bükmez be adam

Nuh Comba