“Parmakları barut kokan bir çocuğun
Düşlerinde düşlerim…”


Tüfek icat olmadan;
Yeşil eriğe aşeriyordu kadınlar
Küfesinde kuru çay yaprakları
Uzak ihtimalleri vardır elbet
Sütleğen kokan sandık esvapları


Uzak ihtimal!
Şırası çıkmış Ankliya pekmezinde gizli
Kendini budayan ardıç çamlarda
Ayasında mersin balı koruklar
Karadeniz yürekli arılar…


Orda ağıt;
Bitmiş cümlelerin çığlığı
Kemençe sızısında süzülür
Anaların dil bağları
Hemşimce…


Ve…
Göğü kanatlayan horon
Uzak yaylaların çığlığı
Dağları inleten vuruşun
İçe yansımasıdır
Durmadan…


Ateşen yalnızlıkların
Çekincesi bozuk düşleridir
Niyet yüklü kadınların
Mısır gevreği tadında
Umutlarıdır…


“Sarı ablak bakışlardan
Yürek yakışlara…”


Lora kesmiş son katığın
Vicdan muhasebesidir
Bölüşürken ekmeği
Söze niyet kesmedir
Erkekçe…


Paslı bir Trabzon hançerinde
İki damla kandır kardeşliğe…


Hemşince vedalaşan kuş dilidir
Ağır iklim öykünmelerinde…

21.02.212