Sukünet
halinde seyrederken
Halin deminde sualerin
dirliğinde ilerlerken dikkatimi çeken



Feryad eden bülbülün,
sessizce ağlayan çocuğun, umudu
solan hicranın figanını düşünürken



Bir başka
zamanı yaşarım,
hüznün ritmine dalarım,
tamburun sesiyle dağlanır kalırım



Her nefes
muradına erişmek ister
Nasibin halinde umutla bekler



Sabrı ve kanaati talim
ederken, sancı çeker, çileyle yüzleşmek
için metanet sahibi olmayı ne kadar diler



Günyüzüne
hasret ümitlerin
bahara erişmesinin sızısını biçer
şevk ve sürura ermek için elhak niyaz eder



Kalbin
inşirah ile yol alması



Sezginin ruhtan
zuhur eden figanı, aklın terbiye
edilmesini, edebin sadrına kanmasını bekler



Ana şefkati,
çocuğun kalbi dili sünnetullahtır



Nisayı
hor gören hangi
nefes olursa sefil ve yobazdır



Kalbinden
bihaber nazardır,
edebe muhtaç bir zavallıdır



Nisa elhak
edep tacı olmalıdır,



Her haline dikkat kesilen
bir vicdan sedasıyla yol almalıdır,
yaşamak için yaşayanlardan olmamalıdır



Gülün
sezgisinde, lalenin
mutmain olmuş halinde


Yaratana
iltica eden her canlının
vecdinde vuslata kanmalıdır



Lalubalilik yapan
hangi nefes olursa uzaklaş



Sırnaşık
ve yılışık nefeslerle
vaktini hoyratça harcama


Ecel
her zaman
ummadığın lahzanın farkında



Heves
hesap edilmeli,
macara içine çeken ne varsa



Endişe ile
dikkat kesilmesli, akıl
ve irade zafiyete terk edilmemeli



Lekeye
maruz kalmış bir kalple emniyet
içinde nefeslenmeye nasıl cüret edilmeli


Aşk
ve sevda adına
katiyyen karalar sürülmemeli



Hemdem olmuş nefesler
ve arif insanlar takip edilmeli



İlminden ve feyzinden
istifade etmek için asla şüpheye
düşülmemeli, iştişareye önem verilmeli



Muhakeme etmeden,
teslim olmak ahmaklıktır



Keşkeler
adına seyranlıktır


Düşünmekiçin izanı
ve vicdanı ihmal etmeden hakikat
adına ne varsa tasadduku için ceht edilmeli



Allahın rızasına
haiz olmak için takiye ve maslahat
zafiyetleri, azimetin önüne geçmemeli,



Zira ruhsat var
diye zorlayan nefes,
kalbinde ihlastan söz etmemeli





Mustafa CİLASUN