günlerden neydi o gün
umrunda bile değildi
elinde bol susamlı simiti
iştahla yerken
ve neşeyle giderken
eve doğru
nerden bilsindi
doğum günüydü bugün onun


mavi şortlu buğday tenli çocuk
amansızca büyüyordu
alabros kesilmiş saçı
gözlerinde henüz sönmemiş düşleri
içindeki şarkılar eskimeden
ve dilindeki öyküler yitmeden
bekliyordu


biriktirdiği misketleri bir gün çok para edecek
ve sonra işte prens olacak
sarayında oyunlar oynayacak
ve günü gelince
prensesi cadıdan kurtaracaktı


nerden bilsindi
oysa
geçtikçe gün
geçtikçe zaman
uçan balonlar göklerde yitecekti
ne her öykü mutlu bitecek
ne de kuşlar hep özgür uçacaktı
öğrenecekti ki
masalların büyüsünü
insanlar yok edecekti


her yeni gün
biraz daha büyüyecekti


ve bir gün
artık o mavi şortu
bir daha hiç giyemeyecekti
ama nerden bilsindi
o gün onun
kim bilir
kaçıncı doğum günüydü


neyse ne
iyi ki doğmuştu…


atilla güler