Sendin canım dediğim, sendin ömür verdigim, sendin benim sevdiğim... Senle başlayan her cümlede ben kayboldum, nasılını bilmeden niyesine baktığım bir hayatın 3. Tekil şahsi oldum bir anda. Keşkelerin savaşın da belkilerin ihanetine uğrayan kalbim, mağlup bir komutan gibi ölümüne bir kavgaya tutuştu.
Yine giden sevgiliye bir ağıt; yazık olan ömre bir sitem...

yeni

..........Sendin.........

Tek bir an aklımdan çıkmazdı benim,
Sağımda solumda gördüğüm sendin.
Burnuma başka gül kokmazdı benim,
Gönül bahçesinden derdiğim sendin.

Mazimde atimde çok yer tutardın,
Sen benim içimde "dünya" kadardın,
Kulağıma bir şeyler fısıldardın,
Sır vermeyip de ser verdiğim sendin.

Canım yansa bile senden gizlerdim,
Markete gitsen yolunu gözlerdim,
Sen yanimdayken de seni özlerdim,
Her dem hayalini kurduğum sendin.

Dağ gibi üzerime yüklendi aşkın,
Sonra en derine saklandı aşkın,
Çok bilinmeyenli denklemdi aşkın,
Kalbimdeki büyük kördüğüm sendin.

Dilin nasıl vardı ki bitirmeye,
Söz yetmez seni geri getirmeye,
Ramak kaldı aklımı yitirmeye,
Başımı taşlara vurduğum sendin.

Düğüm attım gönle, çözmem bir daha,
Tövbe ettim aşka, bozmam bir daha,
Kırarım kalemi yazmam bir daha,
Söz verip, sözümde durduğum sendin...

20/2/12