"İstanbul’a Vedâ"


-Bu şehirde ki son ilhâmlarım-


Bitti
İstanbul
Benim için.

Yeni ev
Farklı muhit
Değişik semt
İnsanlar insanlar
İyi gelecek inanıyorum.

Bodrum
Bodrum’a gidesim var
Epeydir var hem aklımda.

Gitsem
Alışabilir miyim!
Yaşayabilir miyim!
Bilmiyorum hiç?

Bodrum
Adını duyunca
Kulak kesiliyorum.

İçinden Bodrum geçen tüm şarkılar
Alıyor aklımı başımdan duyunca.

Hasretini çektiğim tüm mekânlar
Peş peşe sahnelerle geliyorlar
Gözümün önüne
Ve ben yıllardır
Baştan sonuna kadar
Sadece Bodrum’da çekilmiş
Filmleri izleyebiliyorum sıkılmadan.

O kadar az ki onlarda
Bende el mecbur
Tekrar tekrar
Seyrediyorum.

Ne hayaller kuruyorum.

Çok değil istediğim
Bir yatak bir mutfak
Banyosu güzel olsun birde
Odamda da bir masa isterim
O kadar işte, yeter valla.

Bağlamam, cümbüşüm
Ve bilgisayarım, birde neylerim
Bir iki parça kıyafet yanıma.

Yemek zamanlarında
Sohbete bir iki kalender meşrep ahbabım olsa.

Arada tıngırdatıp söyleyecek şöyle
Keyif ehli birkaç güngörmüş kişi daha
Budur işte benim Bodrum’dan beklediğim.

Ne anıları, ne hatıralarımı
Almadan yanıma giderim
En iyisi de bu sanırım.

Sahi Bodrum
Bana hoş geldin der mi!
Bir bardak sıcak çayı var mıdır benim için!

Havası belki tansiyonuma da iyi gelir…

Beni seven kaldıysa hâlâ
Arar bulur arkadaş, malûm
yeni adresimdir Bodrum.

Deli neyzen deyiverirsiniz
Gösterirler hemen.

Laf aramızda
Ben her akşam
Dört kişilik kurarım soframı
Biri kadınıma ikisi dostlarıma
Yeter be azizim
Yeter, çok bile…


00.19 - 18 Şubat 2012 İstanbul