Bacamızın dumanları tütmüyor
Ocaklar kararmış, haneler yok yok
Kümeste bir horoz bile ötmüyor
Kümeste tavuklar civcivler yok yok

Sığır davar nerde, ağıl ahır boş
Şehre gitmek için koş babam sen koş
İçelim doluyu olmadan sarhoş
Boşalmış kadehler acı su yok yok

Okul-su-yol önce gerektir bize
Okul olmazsa cahillik hazırdır bize
Yol yok yorgunluk; su yok susuzluk bize
Düzgün yol, çeşmeler, yalaklar yok yok

Evlerin üzeri hep düz düz damdır
Akar tavan eşya yiyecek nemdir
Çaresizlik bizim için bir gamdır
İhtiyaçlar sıralı çareler yok yok

Herkes pahalılıktan şikâyet eder
Kendi malları ise ucuza gider
Bunun için kaç saatlik yol gider
Mallar boşa gider pazarı yok yok

Dertler biter desem bitmez inanın
Evlerinizin yanına bir helâ yapın
Sağlam olsun duvarın, penceren, kapın
Açıkta kalınca yaşamak yok yok

8 Ocak 1972 – Akçadağ