Bir Sevgililer Gününde evlenmiştik,
Bir yastıkta kırküç yılımızı geride bıraktık,
Pazara kadar değil, mezara kadar çıkmıştık yola,
İyi günde kötü günde, birbirimizi hiç kırmadık,
Varlıkta ve yoklukta her zorluğa katlandık,
Tasada ve gamda, beraber gülüp ağladık,
Biz birbirimizi ölesiye kadar çok seviyorduk,
Her ağacın bir meyvesi vardır demişler,
Bizim gönlümüzün meyveside çocuklarımızdı,
Dört yavrumuzu büyütüp yuvadan uçurduk,
Şimdi torunlarımızla gönlümüzü eğlendiriyoruz,
Bir yastıkta geçen yılların mutluluğunu paylaştık,
Çünkü biz birbirimizi çok seviyorduk,
Hergün birbirini özleyen kumrular gibiydik biz,
Bir Leyla ile Mecnun misali gibiydik,
Derin duygularla birbirimizi çok seviyorduk,
Ömür boyu hiç ayrılmamıştık birbirimizden,
Hep güzel duygularla yaşadık biz beraber,
Birbirimizi hiç kırmadan ve üzmeden,
Mutluluğumuzu görenler hep kıskanırdı bizi,
Herkes imrenerek bakardı bizlere,
Mutluluk tablomuz örnekti herkese,
Kırküç yıllık evliliğin mutluluk tablosuydu bu,