Bir gün diyor
’Bir gün mutlaka
Patlayacak o çekirdek
Var olduğu gün gibi
Mutlaka yıkılacak içten dışa’
Tabi önce
Gelmiş geçmiş en büyük yangın
Ve seller
Depremler
Bir de dabbet’ül arz tabi
Bir çanta gibi kapanacak dünya
Tıpkı açıldığı gibi
O güne kalabilirsek eğer
Son kez bakacağız ona
Yanarken olsa bile
Son kez
Tek bir saniye...
Ağlarken damlayan gözyaşları
Söndürebilir mi dersin bu yangını
Yakılan ağıtlar
Edilen dualar
Yalvarışlar engelleyebilir mi sence?
Orasını Allah bilir

Bir de bu sevda hali var
Bir de bu yangın
Hangi göz
Hangi yağmur söndürebilir bunu
Hangi merhem fayda eder bu yaraya

Ama bir şeyler olmalı şu koca dünyada
Bir çare bulunmalı
-kapanmadan çanta-
Ne dersin
Zamanın şairlerinden
Gününe yakışır bir şiir bulmalı belki
Belki de ben yazmalıyım
Özüne inmeliyim bir de onun
Dünyanın var oluşu gibi
Büyük bir patlama olmalı her hücresinde
-big bang-
Sallanırken kainat
Eşsiz bir ayin
İlk aşk gibi tedirgin
Son vapuru kaçıracakmışçasına telaşlı
Bir şiir...
Patlamanın ardından
Serin bir rüzgar
Beraberinde getirdiği hoş kokular ile
Yeni bir hayat...

Sonra..
Sonrası malum işte
Kapanırsa çanta
Belki biz
-sen ve ben-
Ön gözlerden bir yer bulabiliriz
BELKİ....
10.10.2007