Karanlık gecelerin sen hidayet yıldızı
Işığını gönlüme döküver ey sevgili.
Yolumu aydınlatan, ebediyet yıldızı
Yüreğimden kasveti söküver ey sevgili
Işığını gönlüme döküver ey sevgili!


Cömertlik denizisin, marifet kaynağısın
Asumanın sancağı, âlemin bayrağısın
Tufan da Nuh (a.s.) gemisi, padişah otağısın
Bizi de limanına çekiver ey sevgili
Işığını gönlüme döküver ey sevgili!


Düşmanın kılıcınla, zelil bir hale düşer
Rütben öyle yüce ki! Kıskanır güneş şaşar
Verimli ikliminde nice gafiller yaşar
Aciz’i o toprağa ekiver ey sevgili
Işığını gönlüme döküver ey sevgili!


Issız da açan zambak, zatına olmuş alem
Son asırda yazıyor, seni her satır, kalem
Gül yüzünü görmekle, ebedi gider elem
Ham kuluna şefkatle, bakıver ey sevgili
Işığını gönlüme döküver ey sevgili!


Çileleri sen çektin, istemedin rahatı
Hep affedici oldun, görmedin kabahat’i
Nur bahçene kabul et, telef etme Ferhat’ı
Gönül kandillerimi yakıver ey sevgili
Işığını gönlüme döküver ey sevgili!


Sen ki; nimet harmanı, membaı kemâlâtın
Dünya bahçelerinde, açan gül’ü hayatın
Tefekkür iklimime, ayna tutar âyâtın
Kararmış fitilime çakıver ey sevgili
Işığını gönlüme döküver ey sevgili!



Salih Yıldız…12.02.2012



.